Sommige labels hebben met de jaren een negatieve bijklank gekregen. Denk maar aan ADHD, autisme, ... . Inderdaad, labels zorgen er soms voor dat alle gedrag doorheen die bril wordt bekeken en dat een kind of een volwassene op een bepaald moment herleid wordt tot zijn anders-zijn. Ik kies inderdaad "anders-zijn" want het woord stoornis is heel erg ingeburgerd in onze maatschappij. Wanneer krijgt iemand het label "stoornis" opgeplakt? Als iemand anders functioneert dan de doorsnee. Maar is dat dan een stoornis of een unieke en mogelijks aantrekkelijke eigenschap waar net heel mooie dingen mee te doen zijn. Helaas moet je daarvoor de doorsnee-bril af zetten en leren kijken naar de unieke talenten van mensen. Er is dus niks mis met labels maar wel met de manier waarop je er mee om gaat. Binnen dat kader past het werk van Saskia Smet. Met NUMENTUM wil ze beelddenkers ondersteunen in het werken binnen organisaties. Organisaties hebben nog vaak last van buitenbeentjes en slagen er soms nog niet goed in om dat unieke talent positief aan te boren. Maar ook omgekeerd, beelddenkers vinden niet altijd even makkelijk hun draai in organisaties. Vaak proberen beelddenkers zich tevergeefs aan te passen en dan komt hun unieke talent nog minder uit de verf waardoor een negatieve, vicieuze cirkel start ... Herken je jezelf in de stellingen hierna - overgenomen van de website van Saskia Smet - dan is het zeker interessant om kennis te maken met haar werk:
Gesprekken met mensen geven je energie en inspiratie. Hierdoor overspoel je je omgeving met een niet te stoppen stroom van ideeën, associaties en mogelijkheden. Maar je verhaal is dikwijls chaotisch en onoverzichtelijk voor personen die graag stapsgewijs te werk gaan. Je wordt dus niet altijd gehoord of begrepen.
Ideeën daadwerkelijk onder de vorm van een projectplan uitwerken is lastig. Je ziet constant nieuwe ideeën en verbeterings-mogelijkheden die het projectplan dwarsbomen en vertragen.
Je vindt het lastig om te functioneren in organisaties met strikte processen, procedures en een strakke hiërarchische structuur die strikt gevolgd dient te worden. Dit kost je moeite en geeft je extra stress. Je behaalt veel makkelijker resultaten als je je eigen werkmethode mag gebruiken binnen het opgegeven kader. Als deze processen, structuren en hiërarchie achterhaald zijn en iedereen achterpoortjes gebruikt om ze te omzeilen, is de kans groot dat je totaal afhaakt.
In processen zie je of voel je onmiddellijk aan waar de dingen fout lopen. Maar jij hebt het lastig om kort en bondig uit te leggen aan anderen waarom iets fout gaat lopen.
Weten dat jij, je partner, één van je kinderen, een collega, ... beelddenker is, kan ontzettend handig zijn. Dergelijke kinderen studeren bv. anders en hebben het vaak lastig met de leerstof niet door de leerstof op zich maar door de manier waarop ze aangebracht wordt. Zie verder bij de boekverwijzingen.
Saskia maakte drie mooie filmpjes waarin ze toont welke de 3 grootste fouten zijn die beelddenkers maken in organisaties waardoor ze verkeerd begrepen en/of niet gewaardeerd worden. VIDEO 1:
VIDEO 2:
VIDEO 3:
Bedankt Saskia voor je pionierswerk ... Enkele interessante boeken voor grote en kleine beelddenkers:
Werkboek "Ik leer anders" om jonge beelddenkers te begeleiden op school.
Dan Roam "The back of the napkin" & "blah blah blah"